Czy w Krakowie ktokolwiek myśli?

Był kiedyś klub, który nazywał się Washington Bullets. Przez ponad 30 lat „pociski” grały z różnym powodzeniem na parkietach NBA, aż w 1995 roku zniknęli z pola widzenia. Z „Pocisków” stali się „Czarodziejami” i do dziś grają jako Washington Wizards. Przypomniała mi się ta historia w momencie, w którym zobaczyłem oficjalny plakat Cracovii promujący powrót do T-Mobile Ekstraklasy.

W 1995 roku właściciel klubu ze stolicy Stanów Zjednoczonych postanowił zmienić nazwę swojego klubu. Powodem były złe skojarzenia związane z bronią palną oraz bardzo wysokim poziomem napadów z bronią w ręku i zabójstw w Waszyngtonie na początku lat ’90. Uznano, że nazwa „Bullets” nie jest odpowiednia, ponieważ w kontekście otaczającej rzeczywistości przywołuje wyjątkowo złe obrazy.

O realiach życia codziennego zapomnieli chyba pracownicy Cracovii, którzy przygotowywali wspomniany plakat. O ile całą konwencję potrafię zrozumieć, o tyle użycie takich elementów jak dziury po kulach to już całkowity absurd. Niestety, ale nie mówimy o Warszawie, Poznaniu czy Gdańsku. Mówimy o Krakowie, w którym rywalizacja kibiców dwóch zwaśnionych klubów na ulicach miasta od wielu lat przybiera formę brutalnej wojny gangów. Wojny, która pochłonęła już wiele ofiar śmiertelnych. W tym kontekście na wspomnianym plakacie zabrakło mi „do kompletu” jedynie śladów po nożach i maczetach…

Kluby kreując swój przekaz do kibiców nie powinny zapominać, że operują w pewnych realiach. Te realia w Krakowie są w skali naszego kraju wyjątkowe, ponieważ nigdzie indziej w Polsce nie dochodzi do tego typu scen. „Stolica polskiej kultury” to arena wyjątkowo brutalnych porachunków, a używanie w przekazie elementów takich jak dziury po kulach to dla mnie – w najlepszym wypadku – szczyt nieodpowiedzialności, żeby nie powiedzieć mocniej.

Na miejscu marketingowców Cracovii modliłbym się o to, żeby żaden z sympatyków klubu z ul. Kałuży nie potraktował tego przekazu zbyt dosłownie…